Wie rijdend over het Kleine Buitenom naar beneden kijkt, ziet daar het tennispark van de Culemborgse Tennisvereniging De Doelen liggen. Een van de plekken die gezichtsbepalend zijn voor Culemborg. Het tennispark heeft daar niet altijd gelegen. Het ligt daar pas sinds de begin jarenvijftig. De historie van de vereniging gaat terug tot 1935, het jaar van de oprichting, en is daarmee de oudste bestaande tennisvereniging van Culemborg.
Het is allemaal begonnen bij de wandelvereniging De Tippelaar. In de bovenzaal van Hotel Vulto werd in de winter door de leden getafeltennist. Daardoor ontstond de behoefte om binnen DeTippelaar een tennisafdeling op te richten. Tijdens een bijzondere ledenvergadering op 8 maart 1935 was onder de naam ‘Ten-Tip’ de oprichting een feit. Een van de oprichters was Toon Weijsenfeld, echtgenoot van Jopie Weijsenfeld-van Kleef. Bij Vriendenschaar aan de Westersingel was een betonbaan beschikbaar waarop gespeeld kon worden. Er stond een houten kleedkamer zonder elektriciteit en water. Klein begonnen, maar in 1937 al toe aan een jeugdafdeling.
Van Hoytema
In 1937 werd er ook voor het eerst gestreden om de Van Hoytema beker. De heer Van Hoytema was de beschermheer en stelde een beker ter beschikking, die zijn naam kreeg. Het jaarlijkse open toernooi van De Doelen draagt nog steeds de naam Van Hoytema. In de oorlog is er drie keer niet gespeeld. In 1944 en 1945 kon bijvoorbeeld niet gespeeld worden door gebrek aan ballen en schoenen.
De Doelen
Door de oorlog waren de tennisactiviteiten op een laag pitje komen te staan. Van de baan was niet veel meer over. In 1945 werd de tennisafdeling nieuw leven ingeblazen. In het verslag van de jaarvergadering uit dat jaar lezen we: ‘De baan is nog wel te bespelen, maar dat is dan ook alles. We bezitten nog 12 oude ballen en 6 opgepompte. Veel aardigheid is er dus niet aan, maar tóch zullen we spelen, en wel op de Zaterdagmiddag en -avond.’ Al snel kreeg de vereniging een baan aan de huidige locatie aan de Goilberdingerstraat. Toen nog tussen de volkstuintjes, die er ook lagen. De vereniging groeide gestaag en daarmee werd ook duidelijk dat men op eigen kracht verder wilde. Op 2 februari 1954 werd in de algemene ledenvergadering besloten als zelfstandige club verder te gaan. Ingegeven door de plek van de tennisbaan werd gekozen voor de naam De Doelen. In heel vroeger tijden stonden op dit stuk grond de doelen van de boogschutters. In 1966 vond er een fusieplaats met tennisvereniging Gispen. In 1970 ging ook Variëtas Delectat in De Doelen op. Sinds 1975 is er ook een Tennisvereniging op Ter Weijde.
Jeugd
In 1938 werd voor het eerst deelgenomen aan de competitie van de KNLTB. Toen de tennissport na de oorlog weer opbloeide, werd er weer meegedaan aan de competitie. Direct na de bevrijding werd er door het grote aantal verenigingen dat inde competitie uitkwam begonnen in de 4e klasse. In 1948 werd het eerste herenteam reeds kampioen. En dat zou in de jaren daarna nog meermalen lukken. Er wordt al een groot aantal jaar door de eerste teams uitgekomen in de eredivisie. Maar ook de minder getalenteerde tennissers van De Doelen weren zich kranig. Opvallend is het grote aantal jeugdteams dat uitkomt in de verschillende klasses van de competitie. Er is altijd veel geïnvesteerd in de jeugd, door middel van extra trainingsprogramma’s en het opstellen van jeugdplannen. De talentenkomen op die manier bovendrijven. Door te investeren in de jeugd kan De Doelen een rol van betekenis blijven spelen.
Banen
De huidige plek van het tennispark werd in 1950 betrokken. In eerste instantie werd er één baan aangelegd. Deze werd op 23 juli 1950 door burgemeester Schouten officieel geopend. De burgemeester begaf zich op de baan en met een door een ballenjongen aangegeven racket en bal, opende hij met een krachtige service de baan. In zijn openingstoespraak memoreerde hij: ‘Deze plaats werd in oude tijden gebruikt door de schutters van onze stad. Graaf Floris de Eerste verdeelde de burgers in 4 compagnieën die in de doelen zich oefenden ‘naer het wit te schieten’. Waardus vroeger de boog werd gespannen en het rapier gehanteerd, zult gij met strak gespannen rackets de bal over het net doen scheren.’
Op het nieuwe park was een stenen clubhuis gebouwd, met elektriciteit en stromend water. Een hele vooruitgang voor zowel de leden als de spelers van de bezoekende club. De eerste baan van gravel werd al snel uitgebreid met een tweede. De tennissport werd steeds populairder en het tennispark werd vergroot naar 4 banen. In de jaren 80 naar 6 gravelbanen. In 2008 werden de gravelbanen vervangen door smash-courtbanen. Een materiaal waarop, behalve bij sneeuw en opdooi, in principe altijd gespeeld kan worden. Het traditionele tennisseizoen van april tot oktober kwam hiermee definitief tot een einde. Er zijn nu het hele jaar doormensen op de baan te vinden.
Vereniging
Met name in de naoorlogse jarenwaren de leden sterk verenigd. Naast het beoefenen van de nobele tennissport was er genoeg animo om in het najaar een toneelstuk of een revue op te voeren. Ook de feestavonden in Luxorwaren vermaard. Het is nu een bloeiende vereniging waaraan veel van de leden vrijwillig een bijdrage leveren. Bij De Doelen wordt het bewijs geleverd dat tennissen op hoog niveau en gezelligheid hand in hand kunnen gaan.
