De vereniging is opgericht op 29 oktober 1967. Toen kwam een clubje mannen, die een pilsje in de ‘ Werkman’ dronken, op het idee om een carnavalsvereniging op te richten. Dat waren: Theo Zwanen, Herman Verdoorn, Gerard van Doorn, Jo Jägers, Jan Louwerse, Co Jansen en Wim Michies. Het eerste jaar waren er vijftig leden, die na een advertentie in de krant lid waren geworden. Dat jaar werd er maar één dag carnaval gehouden. De eerste prins, Wim Michies, noemde zichzelf Prins Willem I.
De Blauwlappen
De naam ‘’Blauwlappen’ is afgeleid van een historische gebeurtenis. Vroeger werd Culemborg geteisterd door ene Jan van Buren, die hoge belastingen hief. Op zekere dag – toen de mannen aan het vissen waren – hebben de Culemborgse vissersvrouwen Van Buren in mootjes gehakt en zijn lichaamsdelen in hun blauwe schorten naar de rivier gedragen, om ze daar te dumpen.
Vandaar de naam ’ De Blauwlappen’.Al in de beginjaren zijn de Blauwlappen begonnen met carnavalsvieringen in een aantal instellingen, zoals bejaardentehuizen en de toenmalige ziekenhuizen, en met bijeenkomsten met de stichting Vrijstad, waar geestelijk en lichamelijk gehandicapten gezamenlijk carnavalvierden.
Al vanaf het prille begin werd landelijk bekend Blaasfestival georganiseerd, waar circa 2000 gasten acte de présence gaven. Dat werd later wegens gebrek aan passende accommodatie afgeblazen.
De Blauwlappen werden gevraagd voorbekende uitwedstrijden, onder meer in Knotwilgendam (Nieuwcuyk) waar de kapel Bont en Blauw diverse eerste prijzen behaalde. Het afblazen van het blaasfestival vormde indirect de aanleiding tot het opstarten van de Culemborgse carnavalsoptocht, die voor het eerst in 1975 werd gehouden.
Wat in het zuiden kon, wilde men hier ook realiseren. Het carnaval moest meer uitstraling krijgen door een uitbundige optocht. De eerste optocht en trokken veel bekijks, maar gaandeweg werd het toch een moeizaam proces, hoewel het altijd sfeervol was en vooral de jeugd er veel plezier aan had.
Carnavalskrant
De speciale carnavalskrant, die vrijwel vanaf het begin het licht zag, werd een begrip in de stad. Reikhalzend werd ernaar elke editie uitgekeken. De eerste krant verscheen in 1970 en elk jaar was er een bijdrage van de burgemeester. Zo memoreert burgemeester Hermans in 1971: ‘Over carnaval kun je niet praten,kun je niet schrijven. Je kunt alleen maar meedoen. Carnavalisten kennen geen onderscheid.’
Het is één grote familie, waar iedereen gelijk is. Vier dagen carnaval vieren vergt elk jaar een hoop energie, vier dagen zonder rust en op de laatste dag is iedereen ’kapotmoei’. Iedereen heeft het over de mensen van de hofhouding, de dansmariekes en de kapel. De inzet is altijd fantastisch. Elk van de vier dagen carnavalheeft zijn eigen soort activiteit. Je kunt zeggen dat er een grote diversiteit is in de carnavalsdagen. Door de jaren heen zijn er grote vieringen geweest bij het 11-, 22-, 25-,33- en 44- jarig bestaan. In de beginjaren was de Leutbunker (De Werkman) de thuishaven en later werd het feestgedruis voortgezet in de onvolprezen Lantaarn.
Papklokkendam
De naam ‘Papklokkendam’, waarmee Culemborg in carnavalstijd is getooid, kwam in 1985 bij een prijsvraag als leukste uit de bus. Vroeger werd om 21.55 uur de klokgeluid voor het sluiten van de poort. Iedereen moest dan binnen zijn en dan werd er pap gegeten. De Papklok luidt nog steeds om 21.55 uur.
Bij elke viering zijn de Blauwlappen er altijd in geslaagd om in Culemborg veel mensen aan zich te verplichten. Zij hebben iedereen in de gelegenheid gesteld te ervaren wat carnaval betekent. Dat alles zou niet gerealiseerd kunnen worden zonder al die vele vrijwilligers,die zich voor de vereniging hebben ingezet.
Tegenwoordig grijpt de vereniging niet alleen terug op oude vertrouwde succesnummers, maar kiest ook voornieuwe variëteiten: kinder- en seniorencarnaval en sinds kort ook het frühshoppen. In 2011 werd de optocht nieuw leven ingeblazen. Op de grote feestavond hebben door de jaren heen heel wat gerenommeerde artiesten opgetreden: Andre van Duin, Lee Towers en Corrie Konings, om er maar een paar te noemen. De laatste jaren staan vooral Culemborgse artiesten in de schijnwerper.
Om de vereniging financieel staande te houden, zijn er heel wat bingo’s, loterijen en fancy-fairs georganiseerd. De vele advertenties in de Blauwe Koerier hebben de vereniging de nodige financiële armslag gegeven om alle bijzondere activiteiten te kunnen organiseren.
Elk jaar opnieuw slaagt de vereniging er weer in een aantal bijzondere dagen te organiseren en vernieuwingen door te voeren, maar ook wordt er gezocht naar samenwerking met andere verenigingen. Het carnaval in het zuiden doen we hier niet na, maar in Papklokkendam wordt carnavalgevierd op een eigen Culemborgse manier.
Carnaval is traditioneel de gelegenheid bij uitstek om de zorgen en de sleur van alledag te vergeten en de teugels even te laten vieren.
